Vrienden, familie en fans, ondanks dat jullie de hoogstandjes van Tim gewent zijn moet ik toch zelf een stuk schrijven over mijn belevenissen zonder Tim. Hierbij dus een stuk over mijn solo belevenissen: Moreton Island, Sport en Sydney.

Allereerst wil ik meedelen dat mijn hockeyteam thuis dit jaar alweer kampioen is geworden!

Zoals eerder geschreven was Tim actiever met het vinden van sportmogelijkheden. Ik daarentegen hing in die tijd wat achterover waarbij ik zo nu en dan wat eten naar binnen schoof met het schokkende gevolg dat ik op het randje van overgewicht zit (BMI is 25). Dus sporten staat nu ook bij mij op het programma: 2x in de week zwemmen en 2x in de week hockeyen. Bij de hockey heeft alles en iedereen een bijnaam (even wennen) de trainer is wombat, de homo is princess en de neger is blackie etc. Ik word Dutchy gemoend waar ik gezien de andere bijnamen wel tevreden mee mag zijn. Ik speel in de 3^e en 4^de divisie als topspits (geen idee waarom, nooit spits gespeeld) maar het schijnt dat ik er goed in ben.

Moreton Island

Zaterdag ochtend om 5.00 stond ik met mijn rugzakje te wachten op mijn vervoer naar Moreton Island. Via een robuste en verroeste xtra large jeep en een veerboot werden we (ik en 9 andere) getransporteerd naar Moreton Island. Onze reisgids was een vrouw (meer man) en zou ons het weekend vergezellen en onze tedere breintjes vol gieten met kennis over het eiland. De ik en 9 andere bestonden uit 3 engelse koppels met de gemiddelde leeftijd 33, er was 1 canadees van 30, 1 engelse arrogante b*tch van 21 en een duitse klaagmuur (wist niet dat ze die daar hadden) van 20 tot slot was er natuurlijk een frisse, fruitige en opgewekte ik.

Het avontuur begon bij het aanmeren op Moreton Island waar geen verharde weg te bekken was en we dus zo het strand op reden. Onze eerste activiteit was snorkelen dus trok ik mijn flippers aan, mijn snorkel masker over mijn hoofd en ging onze groep er op uit. De omgeving waren gezonken scheepswrakken waar de visjes, haaien en octopussen rond zwommen.

Na het snorkelen stond sandboarden op het programma. Met de jeep scheurde we over het eiland tussen de bomen en rotsen door. In 'the dessert' (zelfde als de loonse duinen) aangekomen zagen we een enorme zandheuvel opdoemen waar we vanaf gingen sandboarden. Het sandboarden was moeilijker en zeker vermoeiender dan gedacht doordat er helaas nog niet geinversteerd was in een stoeltjeslift.

Na het sandboarden was het verassend genoeg al laat in de middag en reden we naar ons tenten kamp om te gaan bqq'en. Met het bqq'en werd natuurlijk ieders beste vriend erbij gehaald (bier) wat er toe leiden dat de eerste persoon om 8 uur werd afgevoerd naar zijn tent. Na een aantal bierspellen later (niks vergeleken met thuis) dook ik mijn nest in rond 12 uur.

De volgende morgen stond surfen op het programma. Nadat de surfplank mij binnen een uur schrale tepels had bezorgd wist ik dat het surfers leven aan mij voorbij zou gaan. In de middag gingen we naar een vuurtoren en keken we uit over een broedgebied van de tijgerhaai en zagen we schildpadden. Na een uitstekend verhaal van de gids kregen we de gelegenheid om in het meer, blue lagoon in het water te springen. Terwijl ik op mijn gemakje lag te dobberen stopte er een stretched hummer voor mijn neus. De deur ging open en daar kwamen vieze harige mannen uit gevolgd door de 4 mooiste geplastische chirurgde vrouwen die ik ooit heb gezien. Gelukkig! Wat anders dan de natuur, want dit was toch een kunstmatig stukje vakwerk

Na dat taffereel gade geslagen te hebben gingen we verder om de hoogste zandduin ter wereld te beklimmen (tevens het hoogste punt van het eiland) en daar van het uitzicht te genieten! Daarna op naar huis via de zelfde weg als dat we gekomen waren.

Sydney

Na een lange vrijdag hard zwoegen op de universiteit ging ik rechtstreeks naar het vliegveld om mijn reis te beginnen. Het was een nationale vlucht en ik moet zeggen relaxt! Je mag vloeistoffen meenemen en gassen (deo). Daarnaast hoef je nergens je paspoort te trekken want als ze vragen are you Valentijn van Riel? Volstaat een simpele yes om door te lopen. Nadat ik aangekomen was in mijn hostel heb ik mij geinstalleerd op een kamer met nog 7 andere gasten. De volgende morgen op een Aboriginal walkabout in de blue mountains.

Onze gids (een aboriginal) was een nogal wazig persoon die er uit zag alsof hij stoned was. Om één te worden met de natuur moest ik van hem anders gaan lopen me inwrijven met bladeren en zelfs bladeren in mijn neus stoppen om de natuur beter te kunnen ruiken en voelen. Na dit te hebben gedaan gingen we naar een heilige plek van de aboriginals waar een verhaal in de rosten was geschreven. Hierbij ging het onder andere over de rainbow serpent, darug, dreaming time, daramulan, totem symbols en andere woorden waarvan je denkt jaaaa natuurlijk! Gedurende de dag zagen we mooie dingen van de natuur en leerde we veel over de natuur en de gewoontes en rituelen van de aboriginals. Op het einde van de dag kreeg ik een soort diploma en een eind ceremonie! ik had mijn eigen aboriginal walkabout voltooid.

De aboriginal walkabout had de hele dag in beslag genomen en uitgeput ging ik vroeg naar bed om de volgende dag de stad is grondig te bestuderen. Als eerst stond natuurlijk the opera house op het programma. Het kwam erop neer dat ik mijn hele zonadg heb ik rond geskuierd en ben ik met de bus en boot langs alle high-lights van sydney geweest. Ook tot mijn eigen verbazing heb ik nog een korte mis in de kerk gevolgd aangezien die precies bezig was toen ik binnekwam. Na alweer een lange dag vind ik zelf dat ik mag zeggen dat ik een aardige indruk heb van Sydney en dat het een echte aanrader is!

Moreton Island, Sydney: been there, done that!