Net zoals we onsvlak voorhet vertrek naar Aussieland niet goed beseften dat we 20 weken aan de andere kant van de wereld zouden gaan leven, beseffen we ons nu nog niet goed dat onze periode in Brisbane er bijna op zit. Maar het komt toch echt heel dichtbij. We hebben nog een week te gaan op de universiteit en dan zit onze stage erop. Voordat je enthousiast wordt dat wij weer bijna naar huis komen, moet ik er snel bij zeggen dat eerst nog een vakantie van 3 weken volgt voordat we weer voet op Nederlandse bodem zetten.

Wat gaan we zoal doen? Nou, om te beginnen vliegen we naar Darwin. Deze stad ligt in Noord-Australië en staat bekend om zijn zeer constante klimaat. In de Australische zomer betekent dat elke dag30°Cen een strakblauwe lucht, op een dagelijkse zware onweersbui na. In de Australische winter, waarin we ons nu bevinden, betekent dat elke dag30°C en een strakblauwe lucht...punt. Kortom, ideale omstandigheden. Waarom vertel ik dit eigenlijk? Er hebben ons geruchten bereikt dat het in Nederland momenteel asociaal warm is en dat veel mensen geheel volgens de Nederlandse mentaliteit alweer aan het klagen zijn. Dus ik zal jullie wel niet jaloers kunnen maken.

In Darwin gaan we de eerste paar dagen de nabije omgeving verkennen met een gehuurde auto en onder andere het Litchfield National Park bezoeken. Na drie dagen wordt ons gezelschap uitgebreid naar een drietal. Mijn neef'je' (2 meter lang) Collin is de afgelopen maanden Nieuw-Zeeland doorgetrokken. Omdat hij daar inmiddels elke straatsteen kent, vond hij het tijd worden om zijn horizon te verleggen. Aangezien Australië bij de deur ligt, was de keuze snel gemaakt. Nadat we Collin een dagje de tijd geven om te acclimatiseren gaan we op een 3-daagse groepsreis door Kakadu National Park. Dit schijnt het mooiste en spectaculairste nationale park van Australië te zijn. We gaan daar onder andere krokodillen voeren, watervallen bekijken en in het wild kamperen.

Na een bijkomdagje in Darwin is het tijd voor het (beoogde) hoogtepunt van de vakantie. We huren een Wicked-camperbusje waarmee we 11 dagen gaan rondtouren door de Outback van Australië. Het wordt een roadtrip zoals roadtrips bedoeld zijn: kilometers maken, slapen in de auto, mooie dingen zien, genieten van de vrijheid, met marshmallows rond het kampvuur zitten en zien wat er op ons pad komt. De rots waar jullie al drieënhalve maand tegenaan kijken bij het openen van deze weblog wordt een van de ‘landmarks' die we zeker niet zullen laten liggen.

De mensen die bang waren dat ik niks van Australië zou zien, zijn nu hopelijk weer gerustgesteld. Maar voordat we kunnen gaan genieten van dit alles moeten we onze stage nog afronden. Dat is geen sinecure want onze begeleider legt, als echte wetenschapper, de lat hoog. Er wordt van ons verwacht dat we een Engels wetenschappelijk rapport schrijven. Dit alles moet gepresenteerd worden aan een dertigkoppig publiek, bestaande uit weledelgestelde academici die ons ongetwijfeld op de proef zullen stullen met een aantal hersenkrakende vragen.

Op de laatste vrijdagmiddag is een afscheidslunch voor ons georganiseerd. We zijn erg benieuwd wie daar allemaal op zullen komen dagen. We hebben ervaren dat de meeste wetenschappers niet helemaal ons soort mensen zijn en waarschijnlijk is die gedachte wederzijds. Toch lopen hier een handvol mensen rond waar we goed mee op kunnen schieten. Daarnaast hebben we buiten de universiteit ook een aantal vrienden gemaakt en al deze mensen zullen we helaas vaarwel moeten gaan zeggen. 15 weken lijkt kort, maar gebleken is dat het lang genoegis om iets behoorlijks op te bouwen. Op het moment dat je bij de 10^e verdieping van je toren bent aangekomen, wordt dezeechter in één klapweer omver geworpen.